علم انسان شناسی بخش اول
✍️ برادر نکهت جان:
- آیا انسان اشرف مخلوقات می باشد و یا صورت خداوند است؟
- خداوند چگونه ما را آفریده است؟
اعتقاد نامه کلیسا به صورت زیر می باشد :
انسان از نظر روحانی، به صورت خدا آفریده شد و افتخار بزرگی است که در بین تمام مخلوقات زمین، تنها انسان ها به صورت خدا آفریده شده اند. تمامی دیگر مخلوقات خداوند به جز فرشته ها، در رتبه های پایین تر از انسان قرار دارند. خدا آدم را به صورت خود آفرید و آدم پیش روی خداوند می خرامید. اما زمانی که انسان اولین نا اطاعتی، یعنی خوردن از میوه درخت معرفت نیک و بد را مرتکب شد، قابلیت حضور در قدوسیت خداوند را از دست داد و از آن پس همه انسان ها از نسل آدم، آلوده شده و فاسد شده ایم و نافرمان از خداوند هستیم. این نافرمانی گناه نام دارد. این گرایش به نافرمانی، انسان را از خداوند جدا ساخته و باعث مشکلات بسیار در زندگی انسان شده است .
در مطلب بالا گفته شد ما صورت خدا هستیم و نیز، کلام خدا در پیدایش فصل ۱ آیه ۲۶-۲۷ می فرماید :
آنگاه خدا گفت : انسان را به صورت خودمان و شبیه خودمان بسازیم و او بر ماهیان دریا و بر پرندگان آسمان و بر چارپایان و بر همه زمین و همه خزندگانی که بر زمین می خزند، فرمان براند. پس خدا انسان را به صورت خود آفرید، او را به صورت خدا آفرید ،ایشان را نر و ماده آفرید .
در این آیه ها رابطه انسان با خداوند به خوبی نشان داده می شود. در ادیان دیگر این مطلب وجود ندارد که انسان به صورت خداوند می باشد. خداوند، خدای ما روح می باشد و رابطه ما با خداوند نیز، روحانی می باشد.
سوال: صورت خداوند به چه معنا می باشد؟
هر انسانی، تصویری از خدا است که نقش معنوی دارد تا به درک الهی از نظر روحانی برسد. بشر دارای آگاهی ازلی است که قادر به رابطه و توانایی انتخاب و دارای اراده می باشد. در اینجا انسان نمی تواند به تنهایی نجات یابد اما می تواند خداشناس باشد .
بشر دارای آگاهی ازلی می باشد یعنی ما می دانیم چیزی بعد از این زندگی وجود دارد. در کتاب مقدس در عهد عتیق، در این مورد بیان شده است که انسان آگاهی ازلی دارد … حیوانات آگاهی ازلی ندارند ولی انسان ها از این آگاهی بهره مند هستند. در وجود ما انسان ها فروتنی، خویشتن داری، محبت و خیلی خصوصیات دیگر وجود دارد که در حیوانات وجود ندارد و همچنین ما می توانیم انتخاب کنیم، یعنی انسان حق انتخاب دارد و نیز ما دارای اراده هستیم و مانند ربات نیستیم.
تمام انسان ها به صورت خداوند آفریده شده اند ولی نمی توانیم بگوییم همه انسان ها فرزندان خداوند هستند. تنها کسانی فرزندان خداوند هستند که با عیسی مسیح متحد باشند و به او ایمان آورند. یوحنا فصل ۱ آیه ۱۲ می فرماید :
« اما به همه کسانی که او را قبول کردند، به او ایمان آوردند، این امتیاز را داد که فرزندان خداوند شوند .»
از دید ادیان دیگر نیز به این موضوع پرداخته ایم که آن را در چند سطر پایین، با شما به اشتراک می گذاریم :
از دید ادیان دیگر، هر انسان داری معرفت الهی است که برای رهنمود او به جهت تسلیم شدن به فرمان های الهی، به کار می رود. در اینجا انسان می تواند به تنهایی به رستگاری برسد پس این تصور، نمی تواند خدا را شناخته باشد .
مطلب گفته شده به این معنی می باشد که با تسلیم شدن به فرمان های الهی، می توانید رستگار شوید. در نظر ادیان دیگر، نجات وجود ندارد، یعنی انسان می تواند با کارهای نیک رستگار شود .
آفریده خداوند در مسیحیت = صورت خدا و شبیه خداوند و در اسلام = اشرف مخلوقات و برترین موجودات خلقت.
در شرایط فعلی بشرو از دیدگاه مسیحیت، انسان با گناه آلوده می باشد و صورت خدا لکه دار و آلوده شده است؛ از نظر اسلام، انسان رهنمود می شود.
آدم و حوا در قدوسیت زندگی می کردند و ما در روی زمین، دیگر در قدوسیت نیستیم. به همین دلیل می باشد که در مسیحیت گفته می شود صورت خدا آلوده و لکه دار شده است. اما وقتی ما به خداوند ایمان می آوریم، نجات پیدا می کنیم.
در مسیحیت جایگاه انسان = پایین تر از فرشتگان و در اسلام جایگاه انسان = بالاتر از فرشتگان .
در اسلام آمده که خداوند به ابلیس گفته است که باید انسان را سجده کنی و به این معنی می باشد که انسان بالاتر از فرشته ها هستند. و در مسیحیت فرشتگان را بالاتر از انسان ها می دانند .
در چند سطر پایین، نکات مختلفی را از نظر اسلام و مسیحیت مقایسه می کنیم :
هیچ انسانی نمی تواند با انجام اعمال نیک و کارهای شریعت پاک شود و تنها با متحد شدن با عیسی مسیح، می تواند از گناهان رهایی بیابید. همه انسان ها گناهکار هستند؛ ولی در دید اسلام، انسان کاملا بی گناه و معصوم، پا به این جهان می گذارد و بعد از سن قانونی در صورت گناه کردن، این گناهان به پای او نوشته می شود. این در حالی است که انسان می تواند با انجام اعمال نیک، به بهشت برود. این نظریه در مسیحیت کاملا متفاوت می باشد و رد شده است. زیرا انسان با گناه آدم و حوا، از قدوسیت خداوند جدا شده است .
در کلام خداوند پیدایش فصل ۱ آیه ۲۸ می فرماید :
“آنها را برکت داد و فرمود : بارور و کثیر شوید. نسل شما در تمام زمین زندگی کند و آنها را تحت تسلط خود درآورد .من شما را بر ماهیان و پرندگان و تمام حیوانات وحشی می گمارم.”
به این معنی که خداوند هر چه را که آفرید، انسان را بر آنها حکمران قرار داد تا در زمین حکم فرمایی کند و نه بر آسمان و فرشتگان.
در رابطه انسان با خداوند “گناه و نا اطلاعتی آدم و حوا” انسان را از قدوسیت خداوند جدا ساخت؛ ولی خداوند با رفتن عیسی مسیح به روی صلیب و ایمان ما به مرگ و رستاخیز او و غلبه عیسی مسیح بر قدرت مرگ، مجداً این رابطه انسان با خداوند ترمیم گشته و نجات به ما داده شد. خداوند با دادن روح القدس، خودش را در قلب ایمانداران ساکن کرد و بدون واسطه، با ایمانداران ارتباط برقرار کرد.
ادامه دارد…
فیض و برکت خداوند با شما باد.