عیسی مسیح کدام گناه را نابخشودنی می داند؟
✍️ خواهر سارا:
در قسمتی از کتاب مقدس، عیسی مسیح در مورد گناهی صحبت می‌کند که برای آن هیچ بخششی نخواهد بود و این تعلیمی است که خیلی بحث برانگیز می باشد و بعضاً باعث ایجاد سوء تفاهم شده است. کلام خداوند در دو جا به این مطلب یعنی گناه نابخشودنی اشاره می کند.
مرقس ۳: ۲۸-۳۰ :《 ۲۸ عین حقیقت را به شما می‌گویم که هر گناهی که انسان مرتکب شود، قابل بخشش می‌باشد، حتی اگر کفر به من باشد. ۲۹ ولی اگر کسی به روح‌القدس کفر گوید، خدا هرگز او را نخواهد بخشید و بار این گناه تا ابد بر دوش او خواهد ماند.» ۳۰ عیسی این را به این علت گفت که مردم بجای اینکه معجزات او را ناشی از قدرت روح‌القدس بدانند، می‌گفتند که او بقدرت شیطان معجزه می‌کند. 》
و در انجیل متی ۱۲: ۳۱-۳۲ :《۳۱ «اگر کسی حتی به من کفر بگوید و یا گناه دیگری مرتکب شود، امکان بخشایش او وجود دارد؛ ۳۲ اما بی حرمتی به روح‌القدس هیچگاه بخشیده نخواهد شد، نه در این دنیا و نه در آن دنیا. 》
این آیات جزء آیات تکان دهنده کتاب مقدس هستند. در واقع یک هشدار خیلی جدی را در این آیات شاهد هستیم.
آیا باید نگران باشیم؟
خیلی از ایمانداران مسیحی هستند که با یک نگرانی و اضطراب همیشگی در زندگی مواجه هستند و انگار که یک بار سنگینی را بر دوش خود حمل می‌کنند، زیرا که می ترسند مرتکب این گناه نابخشودنی شده باشند و خودشان خبر نداشته باشند. البته باید توجه داشته باشیم که شیطان از چیزی بیشتر از این خوشحال نمی‌شود که مردم را تحت این تصور غلط قرار دهد که مرتکب گناه نابخشودنی شده‌اند و دیگر هیچ امیدی برای ایشان نیست. پس به این ترتیب متوجه می‌شویم که این یک مسئله کاملاً جدی است.
البته در اینجا یک سوال پیش می آید که مگر ما در الهیات مسیحی نمی‌گوییم که همه گناهان گذشته، حال و آینده ما به واسطه خون پاک عیسی مسیح بر روی صلیب بخشیده می شود؛ پس این یک گناه چیست که خود عیسی مسیح می گوید برای آن هیچ آموزشی وجود ندارد؟ این چه گناهی است که حتی آنهایی که مسیح را مصلوب کردند، عیسی از پدر خواست که آنها را ببخشد چون آنها نمی دانند که چه می کنند( لوقا ۲۳: ۳۴) ولی برای این گناه هیچ بخششی نیست؟
بهتر است برای بررسی این گناه به چند آیه قبل در انجیل مرقس برگردیم و بررسی کنیم که عیسی مسیح در چه چهارچوب و چه موقعیتی این مسئله را مطرح کرده است.
《 ۲۲ عده‌ای از علمای دینی نیز که از اورشلیم آمده بودند، می‌گفتند: «شیطان که رئیس ارواح ناپاک است به جلدش رفته، و به همین دلیل روحهای ناپاک از او فرمان می‌برند.» ۲۳ عیسی ایشان را خواست و مثلها زده، از ایشان پرسید: «چگونه ممکن است شیطان خودش را بیرون براند؟ ۲۴ مملکتی که بین مردمش دو دستگی ایجاد شود، نابود می‌شود. ۲۵ خانواده‌ای که بین اعضایش تفرقه باشد، از هم می‌پاشد. ۲۶ و اگر شیطان با خودش می‌جنگید، قادر به انجام هیچ کاری نمی‌شد و تا بحال نابود شده بود. ۲۷ در واقع، کسی نمی‌تواند وارد خانه شخصی نیرومند شود و دارایی و اموالش را غارت کند، مگر اینکه اول آن شخص را ببندد و بعد به غارت بپردازد. برای بیرون کردن ارواح پلید نیز باید اول شیطان را بست.》(مرقس ۳: ۲۲-۲۷)
تفاسیر و دیدگاه های متفاوتی در مورد این آیات وجود دارد. به طور مثال در کتاب حقایق اساسی ایمان مسیحی نوشته Robert Charles Sproul به این مسئله به این شکل اشاره شده است که:《 اگر انسان توسط روح القدس به اندازه‌ای منور شود که بداند عیسی واقعاً همان مسیح است و سپس او را به شیطان منتسب کند، مرتکب گناهی شده که هیچ بخشایشی شامل حال وی نمی شود.》 پس می‌بینیم که اگر شخصی حقیقت وجودی مسیح را کاملاً درک کند و چشم‌هایش توسط روح خدا کاملاً باز شود و در قلبش کاملا قانع گردد که عیسی کیست ولی مسیح را رد کند و بگوید که قدرت عیسی مسیح از شیطان است، گناه کفر به روح القدس را مرتکب شده است. یعنی در حقیقت دل این شخص آن قدر سخت شده است که خودش دیگر هیچ وقت به بخشش و فیض خدا رو نمی کند و نه اینکه خدا نمی‌تواند که او را ببخشد. پس اگر شخصی نگران این است که نکند من این گناه را مرتکب شده ام، همین نگرانی خودش دلیلی است بر این که این گناه را مرتکب نشده است. ما می دانیم که در زندگی مسیحی جایی برای ترس و نگرانی نیست. همین ملزم بودن و نگران بودن نشان می دهد که روح خدا در ما کار می کند.
در اینجا باید به یک نکته مهم توجه کنیم، همانطور که می دانیم در طول تاریخ افراد بسیاری بودند که به عیسی مسیح و ایمان داران به او جفا کرده اند و بر ضد انجیل زندگی کرده‌اند ولی بعد با محبت مسیح روبه رو شده اند و مورد بخشش قرار گرفته‌اند. پس اینطور نیست که هرکس نسبت به پیغام انجیل مقاومت نشان دهد ما سریعاً بگوییم که تو مرتکب این گناه نابخشودنی شده‌ای. زیرا اولاً ما حق داوری هیچ کس را نداریم و خداوند است که خودش داوری خواهد کرد و دوماً خیلی افراد بر ضد مسیح بودند که خداوند از آنها پولس رسول ساخت. پس هیچ وقت نباید امیدمان را از دست بدهیم بلکه همیشه باید وسیله‌ای باشیم برای بشارت مژده انجیل.
در پایان با یک آیه از کتاب مقدس مقاله خود را به اتمام می رسانم. 《 براستی خدا نجات دهنده من است؛ بر او توکل خواهم کرد و نخواهم ترسید. خداوند قوت و سرود من است؛ او نجات من است.》( اشعیا ۱۲: ۲)