چگونه با خشم مبارزه کنیم؟
✍️ برادر ادی:
ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که خیلی چیزها باب میل ما نیست و این باعث رنجش و گاهی خشمگین شدن می‌شود. چیزهایی مثل همسر، دوست، مشکلات خانوادگی، همکاران و حتی ترافیک می‌تواند به راحتی خشم ما را برافروخته کند. گاهی اوقات روز خوبی را آغاز می کنیم اما به طور ناگهانی شاهد رفتار یا اتفاقاتی می‌شویم که صد درصد حالت ما را به حال بد و عصبانیت تغییر می‌دهد. طبق تحقیقات محققین، عصبانیت می‌تواند تأثیر زیادی بر بدن داشته باشد. عصبانیت عامل ۵۱ نوع از بیماری‌ها مثل سردرد، کمردرد، ناراحتی‌های سوءهاضمه، قلب درد و …. می باشد.(دکتر مل ون)
خشم یک احساس طبیعی است که در تمام انسانها وجود دارد و این احساس به طور طبیعی ممکن است در مقابل هر نادرستی برآشفته شود. خشم از جمله احساساتی است که از ابتدای آفرینش، بعد از گناه در انسان می بینیم و نمونه بارز آن خشمگین شدن قائن و درنتیجه قتل برادرش هابیل می باشد.
شخص عصبانی مانند راننده ای است که با سرعت زیاد رانندگی می کند ولی فرمان اتومبیل از دستانش خارج شده و ممکن است باعث نابودی، قتل، خرابی و …شود. معمولاً انسانها به دو صورت عصبانی می‌شوند. نوع اول افرادی هستند که عصبانیت خودشان را بروز می‌دهند و نوع دوم کسانی هستند که عصبانیت خود را مخفی می‌کنند. هر دو گروه خطرناک هستند اما گروه دوم بسی خطرناک ترند چرا که ممکن است کینه و تلخی درونی آنها هر لحظه مانند کوه آتشفشان فوران کند و باعث صدمه به دیگران شود. معمولاً ما ایمانداران سعی می‌کنیم چهره آرامی از خود نشان دهیم در حالیکه در درون خشمگین هستیم و این خطرناک است. اگر با صداقت به گذشته نگاه کنیم، اکثر تصمیمات غلط و همچنین اکثر زخم زبانها به دیگران در زمان عصبانیت بوده است.
کلام خدا در رومیان ۱۲: ۱۹ می فرماید:
« ای محبوبان انتقام خود را مکشید بلکه خشم را مهلت دهید…» (ترجمه قدیم)
به طور معمول، عواملی که می توانند ما را خشمگین سازند شامل رفتار نکردن دیگران طبق خواست و میل ما، انتظارات و توقع زیاد از افراد، عدم دریافت احترام کافی از نظر ما، انتظار کمک داشتن و عدم دریافت آن و عدم قدردانی دیگران از زحمات ما می باشند.
کلام خدا در امثال ۱۹: ۱۱ می فرماید:
« عقل انسان خشم او را باز میدارد؛ جلال او در چشم پوشی از خطاست.»
در کلام خدا نمونه های زیادی از افراد بزرگی وجود دارد که به خاطر عصبانیت، از اطاعت فرمان خداوند خارج شدند و عواقب آن را دیدند. مثلاً در کتاب اعداد فصل بیستم می خوانیم که موسی به خاطر عصبانیت به فرمان خدا بی توجهی کرد و همین باعث شد که خداوند اجازه دخول او به سرزمین موعود را ندهد!
گاهی اوقات نیز بهانه های زیادی را به عنوان مجوز عصبانیت و خرابکاری می‌شنویم. معمولاً افراد می گویند: خوب، همه عصبانی می‌شوند یا عصبانی می‌شویم اما چیزی در قلبمان نیست! تمام اینها موجه کردن عصبانیت از دید ما انسانهاست.
کلام خدا در افسسیان ۴: ۲۶ می فرماید:
“خشمگین باشید؛اما گناه مکنید، مگذارید روزتان در خشم به سر رسد”
و بعد بسیار واضح در آیه ۲۷ می فرماید:
” و ابلیس را مجال ندهید. “
طبق این آیات خداوند می داند که ما در خیلی از مواقع خشمگین خواهیم شد. احساس خشم، درون ما وجود دارد و غیر قابل اجتناب است اما خداوند از ما می خواهد که بر این احساس با کمک روح القدس غلبه پیدا کنیم. می فرماید اگر خشم گرفتید گناه نکنید و به شیطان فرصت ندهید تا از خشم شما سوءاستفاده کند.
همانطور که اشاره شد همواره باید به یاد داشته باشیم که بیشتر مواقع خشم به خاطر غرور و ذات منفعت طلب ما است. کلام خدا در امثال ۱۵: ۱ می فرماید:
« جواب نرم خشم را بر می گرداند، اما سخن تند غضب را بر می انگیزد!»
در آخر استدعا دارم این بار که عصبانی شدید این چند آیه که در مقاله ذکر شد را به یاد آورید و نتیجه را ببینید.
هنگام عصبانیت، پاسخ نرم ما خشم طرف مقابل را کنترل خواهد کرد و همینطور در هنگام خشم به خودتان فرصت دهید. لازم نیست که همان لحظه پاسخ دهید. اگر روح خداوند را داریم و در پی حل مشکل، محبت، صلح و صفا هستیم صبر کنیم تا در وقت آرامش پاسخ شخص مقابل را بدهیم.