محدودیت زنان در کلیسا: چالش‌ها و راهکارها
مقدمه: چرا محدودیت زنان در کلیسا موضوعی مهم است؟
زنان در کلیسا، حقوق زنان، دین و جنسیت، تبعیض مذهبی، نقش زنان در مذهب
تاریخچه محدودیت‌های زنان در کلیسا: از آغاز تا کنون
تاریخ کلیسا، تاریخچه حقوق زنان، تحول نقش زنان، مذهب و فرهنگ، تغییرات اجتماعی
پیامدهای اجتماعی و روانی محدودیت‌های زنان در محیط‌های مذهبی
تبعیض جنسیتی، تأثیر بر اعتماد به نفس، تأثیر بر خانواده‌ها، نقش اجتماعی زنان، سلامت روانی
چگونه می‌توان محدودیت‌ها را کاهش داد؟ راهکارهای عملی برای تغییر وضعیت موجود
آگاهی رسانی, آموزش, حرکات اجتماعی, مشارکت فعال, اصلاحات دینی, گفتگو بین ادیان
صداها و تجارب واقعی: نقل قول‌هایی از زنانی که با این چالش‌ها مواجه شده‌اند
تجربیات شخصی, مصاحبه با فعالان حقوق زن, داستان‌های الهام بخش, نکات قوت و ضعف, نمونه‌های موفق
نتیجه‌گیری: نیاز به اتحاد برای ایجاد تغییر مثبت در جامعه مذهبی
خدمات و نقش های کلیسایی زنان مسئله ای است که مسیحیان کتاب مقدسی بر روی آن اختلاف نظر دارند. اختلاف نظر بر روی این مسئله از آیه هایی سرچشمه می گیرد که سخن گفتن زنان در کلیسا و یا تسلط بر مردان را ممنوع می کنند (اول تیموتائوس فصل ۲ آیه ۱۲، نگاه کنید به اول قرنتیان فصل ۱۴ آیه ۳۴). اختلاف نظر بر سر این است که آیا این آیه ها فقط متعلق به زمان نگارش آنها می باشد یا نه! برخی می گویند از آنجایی که «یهودی یا یونانی … زن و مرد … همه در مسیح یکی هستند» (غلاطیان فصل ۳ آیه ۲۸) پس زنان می توانند آزادانه در هر بخشی از کلیسا مانند مردان خدمت کنند. برخی دیگر می گویند که قانون اول تیموتائوس فصل ۲ آیه ۱۲ همچنان امروز هم کاربرد دارد، چراکه اساس این دستور فرهنگی نیست، بلکه کلی است و ریشه در ترتیب آفرینش دارد (اول تیموتائوس فصل ۲ آیه های ۱۳ تا ۱۴).
اول پطرس فصل ۵ آیه های ۱ تا ۴ شرایط خادمان و ارشدان را توضیح می دهد. کلمه یونانی «پرس بی تروس» شصت و شش بار در عهد جدید استفاده شده و به خادم مرد اشاره می کند. این کلمه شکل مذکر دارد. شکل مونث این کلمه (پرس بوترا) هرگز برای اشاره به خادمان یا کشیشان به کار نرفته است. بر اساس شرایط عنوان شده در اول تیموتائوس فصل ۳ آیه های ۱ تا ۷ برای خادمان، آنها می توانند جایگزین کشیش/ ناظر کلیسا هم باشند (تیطوس فصل ۱ آیه های ۶ تا ۹، اول پطرس فصل ۵ آیه های ۱ تا ۳). بر اساس اول تیموتائوس فصل ۲ آیه ۱۲، یک زن نباید آموزش دهد و یا بر مردان تسلط داشته باشد، به همین دلیل به نظر می رسد که نقش خادمی/ کشیشی/ شماسی که تدریس، رهبری کلیسا و نظارت بر رشد روحانی اعضای کلیسا می باشد، باید فقط به مردان سپرده شود (اول تیموتائوس فصل ۳ آیه ۲).
با این وجود، مقام کشیشی / اسقفی / ارشدی تنها مواردی هستند که به مردان محدود شده است. زنان همواره نقش بسیار مهمی در رشد کلیسا داشته اند، حتی در رویداد مصلوب کردن عیسی مسیح که اکثر شاگردان در آن روز فرار کردند، زنان حضور داشتند (متی فصل ۲۷ آیه ۵۵، یوحنا فصل ۱۹ آیه ۲۵). پولس توجه و احترام زیادی برای زنان قائل بود، تا اندازه ای که حتی در نامه هایش برخی از زنان خاص را با اسم یاد می کرد (رومیان فصل ۱۶ آیه ۶ و ۱۲، کولسیان فصل ۴ آیه ۱۵، فیلیپیان فصل ۴ آیه های ۲ تا ۳، فلیمون فصل ۱ آیه ۲). پولس از این زنان به عنوان همکار یاد کرده است، آنها بدون شک در راه خدا و خدمت به دیگران در کلیسا کوشیده اند (فیلیپیان فصل ۴ آیه ۳، کولسیان فصل ۴ آیه ۱۵).
وظایف ومسئولیت ها در کلیسای اولیه برای برآوردن نیازهای آن تعیین شده بودند. گرچه بسیاری از کلیساهای امروزی هم نقش های ارشدی و شماسی (خادمی) دارند، اما شبیه کلیسای اولیه نیستند. خادمان کسانی بودند که کارهای بدنی انجام می دادند (اعمال رسولان فصل ۶ آیه های ۲ تا ۳). ممنوعیتی برای زنان در این بخش وجود ندارد. رومیان فصل ۱۶ آیه ۱ به زنی به نام فیبی اشاره می کند که از خادمان جدی و فعال کلیسای روم بود.
آیه ای در کتاب مقدس وجود ندارد که زنان را از خدمت در بخش رهبر جلسات پرستشی، سرپرستی خادمان جوان و یا نظارت بر کودکان منع کرده باشد. تنها محدودیت این است که آنها نباید از نظر روحانی بر مردان تسلط داشته باشند. از آنجایی که این نگرانی، در کتاب مقدس یک مسئله تسط از نوع روحانی عنوان شده نه کاربردی، پس هر نقشی که این قانون را زیر پا نگذارد برای زنان مجاز است.