احترام به دیگران
✍️ برادر ادی:
همیشه برای من این سوال مطرح بود که آیا در مسیحیت هم به غیر ایماندارها، کفار می گویند و یا آنها را دشمن خود خطاب می کنند؟
امروزه، اگر به دنیای اطراف نگاهی بیندازیم و به جامعه و زندگی خودمان کمی دقت کنیم، مشاهده خواهیم کرد که چقدر احترام در حال کم رنگ شدن است. این مسئله حتی در شوها و برنامه های تلویزیون نیز مشاهده می شود، به صورتی که در بین کمدینها رایج شده که هر شخص و مقامی را مسخره کنند تا باعث خنده دیگران شود.
نکته مهم این است که کلام خدا از ما می خواهد که به یکدیگر احترام بگذاریم.
هر رابطه درستی مستلزم احترام است یا به عبارت دیگر، احترام لازمه هر رابطه ای است.
یکی از دستورات کتاب مقدس در رابطه با احترام است که این نکته در جاهای مختلف، حتی ۱۰ فرمان موسی ذکر شده که می فرماید: به والدین خود احترام بگذارید. کلام خدا ما را ملزم به احترام زن به شوهر و مرد به همسر، احترام به خادمین کلیسا، احترام به قوانین کشور و به طور کلی احترام به یکدیگر می کند.
کتاب مقدس در اول پطرس۲: ۱۷ می فرماید:
« همگان را حرمت بدارید، برادران را محبت کنید، از خدا بترسید و به پادشاه احترام بگذارید.»
در واقع کلام خداوند ما را تشویق به احترام به هر کسی با هر عقیده ای می نماید.
اما چرا باید به همه احترام بگذاریم؟
در مزامیر۸: ۵ می فرماید:
« او (انسان) را اندکی کمتر از فرشتگان ساختی و تاج جلال و اکرام را بر سرش نهادی.»
در اینجا کلام خدا انسان را در مقامی بسیار بالا توصیف می کند و تاج جلال و اکرام را بر سر او می گذارد، چرا که انسان صورت خداوند است و در پیدایش می فرماید انسان را شبیه خودمان بسازیم.
اگر دقت کنید کلام خدا درباره من یا شما سخن نگفته است بلکه دید کلی دارد و می فرماید انسان را……
خداوند هیچ انسانی را دست دوم یا کمتر و بیشتر نیافرید، بلکه همه ما در نظر خدا ارزشمند هستیم.
همه ما یکسان آفریده شدیم. حتی کسانی که از نظر انسانها گناهکار هستند و از نظر دنیا ارزش و مقامی ندارند، برای خدا با ارزش و سزاوار احترام هستند. با مطالعه کلام خدا، جواب این سوال که چرا باید به یکدیگر احترام بگذاریم بسیار واضح است!
« زیرا خدا جهان را آنقدر محبت کرد که پسر یگانه خود را داد تا هر که به او ایمان آورد هلاک نگردد، بلکه حیات جاودان یابد.» (یوحنا۳: ۱۶)
پاسخ سوال این است که چون عیسی مسیح برای همه مرد.
پس متوجه شدیم که همه برای خداوند با ارزش هستند. عیسی مسیح برای گناهکاران مرد. از نظر خداوند آنها با ارزش هستند و باید برای ما نیز محترم باشند. از طرفی احترام به دیگران نشانه نجات ما و ثمره روح خداوند درون ماست. به نحوی می‌توان گفت احترام نشانه خداشناسی است، چون کتاب مقدس می فرماید خدا محبت است. پس اگر خداوند وارد زندگی ما شده، یعنی باید قلب ما آکنده از محبت او باشد.
در غلاطیان۶: ۷ می فرماید:
« انسان هر چه بکارد، همان را خواهد دروید.»
پس اگر توقع احترام داریم باید به دیگران، خواه مسیحی یا غیر مسیحی احترام بگذاریم. این دستور خداوند است که ما برای هم، در هر جا و مقامی که هستیم احترام قائل باشیم و مطمئن باشیم مثل یک قلک هر چه را که به درون آن بیندازیم، همان را برداشت خواهیم کرد. جایی که محبت بکاریم، محبت دریافت خواهیم نمود و جایی که احترام کاشته شود، احترام برداشت می کنیم.
کلام خدا در رومیان ۱۲: ۱۰ می فرماید:
« با محبت برادرانه سر سپرده هم باشید. در احترام گذاشتن به یکدیگر، از هم پیشی بگیرید.»
همواره باید یادمان باشد که بهترین بشارت انجیل خداوند و نشانه نجات و تولد دوباره ما، اعمال و رفتار ما با دیگران است.